به گزارش پارسینه و به نقل از nytimes، در روز جمعه، دو هواگرد به رنگ اونیکس با فاصله‌ای کمتر از یک دقیقه از یکدیگر از زمین برخاستند و در آسمان بی‌کران کویر سرخ‌فام، پوشیده از بوته‌های پراکنده، ناپدید شدند. هیچ انسانی درون این هواپیماها نبود؛ آن‌ها در قالب مأموریتی از پیش برنامه‌ریزی‌شده پرواز کردند، در حالی که خلبان در صدها مایل دورتر، در یک اتاقک بی‌نام‌ونشان روی زمین مستقر بود و آماده بود در صورت نیاز کنترل را به دست گیرد.
این هواگردها MQ-28A Ghost Bat بودند؛ پهپادهای نظامی 38 فوتی که نقش «هم‌بال رباتیک» را ایفا می‌کنند. استرالیا سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی برای توسعه این هواگردهای رزمی مشارکتی انجام داده است؛ ابزاری برای دفاع از سواحل کشور در زمانی که تهدیدات نظامی به مرزهایش نزدیک‌تر شده‌اند و فاصله جغرافیایی، که زمانی سپر دفاعی مؤثری بود، دیگر کارایی گذشته را ندارد.
تاکنون، استرالیا حدود 650 میلیون دلار در همکاری با بوئینگ برای توسعه این پهپادها سرمایه‌گذاری کرده است. این پروژه نقطه عطفی برای کشوری است که پس از سال‌ها وابستگی به تجهیزات نظامی ایالات متحده، اکنون در تلاش است صنعت دفاعی خود را که پس از جنگ سرد تحلیل رفته بود، احیا کند.
همزمان با این تحولات، چین نیز در پکن چندین پهپاد از نوع «هم‌بال وفادار» را به نمایش گذاشت؛ نشانه‌ای از سرمایه‌گذاری جدی این کشور در سامانه‌های بدون سرنشین. نیروی هوایی ایالات متحده نیز در حال توسعه هواگردهای رزمی مشارکتی است؛ هواگردهایی که در کنار جنگنده‌های سرنشین‌دار پرواز می‌کنند تا ظرفیت عملیاتی را با هزینه کمتر و ریسک انسانی پایین‌تر افزایش دهند.
پت کانروی، وزیر صنعت دفاعی استرالیا، در مراسم رونمایی این هواگردها در محدوده آزمایش وومرا در استرالیای جنوبی گفت: «ما شاهد بزرگ‌ترین رقابت تسلیحاتی متعارف از زمان جنگ جهانی دوم هستیم. چین به‌طور گسترده در حال مدرن‌سازی نیروهای متعارف و هسته‌ای خود است.»
محدوده وومرا، منطقه‌ای وسیع‌تر از ایالت پنسیلوانیا آمریکا، سابقه‌ای طولانی در آزمایش‌های محرمانه تسلیحاتی توسط بریتانیا، استرالیا و ایالات متحده دارد. زمانی که این منطقه برای آزمایش‌های نظامی استفاده نمی‌شود، محل چرا گاوها و گوسفندهاست و گاه به «منطقه 51 استرالیا» نیز معروف است.
استرالیا در گذشته نیز تجربه راه‌اندازی سریع صنعت دفاعی را داشته است. در جنگ جهانی دوم، این کشور تولید تسلیحات و مهمات را برای تأمین نیروهای متحد افزایش داد و شروع به ساخت هواپیما کرد. اما به دلیل محدودیت‌های صنعتی، آخرین هواپیمای تولیدشده در استرالیا به دوران جنگ ویتنام بازمی‌گردد.
به گفته کانروی، ظهور هوش مصنوعی فرصتی تازه برای رقابت استرالیا در حوزه تولیدات دفاعی فراهم کرده است. شرکت بوئینگ ساخت کارخانه‌هایی را در شهر تووومبا، ایالت کوئینزلند، آغاز کرده تا Ghost Bat را تولید کند؛ هواگردی که استرالیا قصد دارد در آینده آن را صادر کند. طبق گزارش‌ها، نیروی دریایی ایالات متحده نیز ممکن است از خریداران بالقوه این پهپاد باشد.
مسئولان بوئینگ اعلام کرده‌اند که حدود 70 درصد از قطعات Ghost Bat در داخل استرالیا تولید خواهد شد. همچنین هزینه ساخت هر دستگاه، حدود یک‌دهم هزینه یک جنگنده سرنشین‌دار مانند F-35 خواهد بود.
کانروی تأکید می‌کند: «برای دستیابی به خوداتکایی، باید هزینه کرد و در این مسیر استراتژیک عمل کرد.»
نام Ghost Bat از خفاشی کوچک اما جسور بومی گرفته شده که با دندان‌های تیز و آرواره قدرتمندش می‌تواند پرندگان و مهره‌داران هم‌اندازه خود را مغلوب کند. این پهپاد بردی حدود 2300 مایل دارد؛ تقریباً به اندازه عرض کشور استرالیا.
مالکوم دیویس، تحلیل‌گر دفاعی در مؤسسه سیاست‌گذاری استراتژیک استرالیا، می‌گوید علاقه جهانی به هواگردهای رزمی مشارکتی نشان‌دهنده آمادگی کشورها برای درگیری‌های طولانی‌مدت میان قدرت‌های بزرگ است. او می‌افزاید: «جنگ اوکراین باعث شده کشورهایی مانند استرالیا نگاه تازه‌ای به آمادگی خود برای نوع درگیری‌هایی که ممکن است رخ دهد، داشته باشند.»
او ادامه می‌دهد: «اگر این هواگردها در داخل استرالیا تولید شوند، در شرایط بحرانی می‌توانیم تولید را ادامه دهیم. اما اگر به ایالات متحده وابسته باشیم، در صف انتظار قرار خواهیم گرفت.»
با وجود تأکید بر توانمندی‌های تولید داخلی، همکاری با بوئینگ در عین حال روابط استرالیا با ایالات متحده را نیز تقویت می‌کند؛ آن‌هم در زمانی که رویکرد واشنگتن نسبت به اتحادها با تردید همراه است.
استفان فروهلینگ، استاد مطالعات استراتژیک و دفاعی در دانشگاه ملی استرالیا، می‌گوید: «استرالیا در سال‌های اخیر تولید گلوله‌های توپخانه و موشک‌های هدایت‌شونده را با همکاری شرکت‌های آمریکایی آغاز کرده و همچنین تعمیرات زیردریایی‌های هسته‌ای ایالات متحده را در چارچوب پیمان دفاعی تاریخی AUKUS با آمریکا و بریتانیا انجام می‌دهد.»
این تلاش‌ها با وجود نگرانی‌ها درباره آینده این توافق ادامه یافته‌اند؛ توافقی که پنتاگون اعلام کرده در حال بررسی آن است تا مشخص شود آیا با دستور کار «اول آمریکا» رئیس‌جمهور هم‌راستا هست یا نه.
فروهلینگ در پایان می‌گوید: «رویکرد کاخ سفید به‌وضوح بیشتر معامله‌محور شده است. غریزه آن‌ها این خواهد بود که بر ادغام صنعتی دفاعی تمرکز کنند تا استرالیا به‌جای باری بر دوش آمریکا، به یک شریک مؤثر تبدیل شود.»
.gif)
.gif)
0 دیدگاه