به گزارش پارسینه به نقل از daily Galaxy، چین در حال آماده شدن برای ورود یک بازیگر جدید و قدرتمند به دنیای هوانوردی بدون سرنشین است. جیو تیان، ملقب به "کشتی مادر حامل پهپادها"، قرار است به بزرگترین ناو پهپادی در جهان تبدیل شود و اولین آزمایش عملیاتی آن قبل از پایان ماه ژوئن برنامه‌ریزی شده است. این هواپیما که برای پشتیبانی از ماموریت‌های نظامی و غیرنظامی ساخته شده است، جهشی بلندپروازانه در استفاده گسترده چین از فناوری پهپاد (UAV) است و می‌تواند چشم‌انداز عملیات هوایی مدرن را تغییر دهد.
کشتی مادر برای دسته های پهپادی
جیوتیان با وزن 11 تن ، برای حمل حداکثر 100 پهپاد کوچک‌تر طراحی شده است و 6.6 تن بار پهپادی دیگر به ظرفیت کلی آن اضافه می شود. این ناو مادر با برد 4350 مایل (7000 کیلومتر) ، سطح جدیدی از تحرک استراتژیک را ارائه می‌دهد. طبق گزارش روزنامه ساوت چاینا مورنینگ پست، که برای اولین بار در مورد این توسعه گزارش داد، این پلتفرم پهپادی در ماه نوامبر، رونمایی شد.
آنچه این هواپیما را متمایز می‌کند، توانایی آن در پرتاب دسته‌های کامل پهپادهایی است که برای هماهنگی حرکات شان مهندسی شده‌اند و از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای پاسخ به تهدیدها، اجتناب از موانع و حفظ تمرکز ماموریت حتی در محیط‌های رقابتی استفاده می‌کنند. این دسته‌های پهپاد فقط مربوط به تعداد نیستند - آنها نشان‌دهنده یک نوآوری تاکتیکی با هدف غلبه بر سیستم‌های دفاع هوایی از طریق اطلاعات توزیع‌شده هستند.
یک تغییر بالقوه در جنگ‌های آینده
برخلاف پهپادهای سنتی یا پهپادهای کامیکازه - که به عنوان مهمات پرسه زن نیز شناخته می‌شوند - که در درگیری‌های مدرن مانند جنگ در اوکراین شهرت یافته‌اند، انتظار می‌رود که دسته‌های جیوتیان به عنوان یک نیروی هماهنگ عمل کنند. در حالی که پهپادهای پرسه زن برای جستجو، انتظار و حمله به اهداف طراحی شده‌اند، کشتی مادر حامل پهپادها قصد دارند در هوا همکاری کنند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند و با اقدامات متقابل دفاعی در زمان واقعی سازگار شوند.
در بسیاری از سناریوها، هزینه پایین ساخت و نگهداری چنین پهپادهایی با قیمت بالای سیستم‌های مورد نیاز برای خنثی کردن آنها، به ویژه هنگامی که در حجم بالا مستقر می‌شوند، کاملاً در تضاد است.
از مبارزه تا واکنش به بحران
فراتر از کاربرد نظامی، جیو تیان از طریق سیستم ماژولار محموله خود، انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند که کاربردهای متنوعی را در بر می‌گیرد. این کاربردها شامل نظارت بر منابع، امدادرسانی در بلایا و واکنش اضطراری می‌شود. در پی بلایای طبیعی، می‌توان از دسته‌های پهپاد برای بررسی خسارات، یافتن بازماندگان و پشتیبانی از تیم‌های نجات در زمین‌های ناپایدار استفاده کرد. استفاده از سیستم‌های هوایی خودکار در چنین ماموریت‌هایی می‌تواند خطر انسانی را کاهش داده و سرعت واکنش را بهبود بخشد.
این ماهیت دوگانه جیو تیان، ویژگی‌ای است که به طور فزاینده‌ای توسط بخش فناوری دفاعی چین مورد تأکید قرار گرفته است، که به عنوان صادرکننده پیشرو جهانی سیستم‌های بدون سرنشین ظهور کرده است. چین با نمایش چنین قابلیت‌هایی، نه تنها نوآوری نظامی خود را ارتقا می‌دهد، بلکه موقعیت خود را در بازار بین‌المللی پهپاد نیز تقویت می‌کند.
سیگنال‌دهی استراتژیک یا پیشرفت عملی؟
علیرغم قابلیت‌های جسورانه‌ای که به جیوتیان نسبت داده می‌شود ، کارشناسان در تفسیر پتانسیل کامل آن احتیاط می‌کنند. السا کانیا، عضو ارشد کمکی در مرکز امنیت نوین آمریکا ، در ایمیلی به Live Science خاطرنشان کرد که برخی ادعاها ممکن است بیش از آنکه نشان‌دهنده عملکرد اثبات‌شده باشند، در خدمت «اهداف بازدارنده و تبلیغاتی» باشند. او خاطرنشان کرد که به دلیل اندازه بزرگ آن، «قابلیت بقا در محیط‌های بسیار رقابتی» حتی با وجود ویژگی‌های جنگ الکترونیکی، همچنان جای سوال دارد.
با این حال، پروژه کشتی مادر حامل پهپادها نشان‌دهنده روند رو به رشدی در استراتژی دفاعی چین است : ادغام فناوری‌های نوظهور در پلتفرم‌های انعطاف‌پذیر که می‌توانند هم در عملیات نظامی و هم در ماموریت‌های بشردوستانه جهانی خدمت کنند. چه جیوتیان در نهایت خود را در نبرد ثابت کند و چه در بحران، راه‌اندازی آن توسط تحلیلگران دفاعی در سراسر جهان از نزدیک دنبال خواهد شد
0 دیدگاه